Mo* Q&a

Het euthanasiedebat draait weer op volle toeren. Deze keer door de uitspraken van CM-voorzitter Luc Van Gorp over ‘een voltooid leven’. Voor Bieke Purnelle is de essentie niet zozeer de vraag óf mensen echt levensmoe zijn, maar waarom.Support the show

In de journalistieke podcast Van Tel gaat MO* maandelijks op zoek naar de verhalen achter opvallende cijfers. We komen voortdurend cijfers tegen: getallen die vragen oproepen, die intrigeren en die onontgonnen verhalen verbergen. Wie zijn de 434 Albanezen die in één jaar tijd in een Belgisch transitcentrum terechtkwamen? 500 miljoen Indiërs zijn twintig jaar of jonger. Is de Indiase arbeidsmarkt klaar om deze jongeren straks een job te geven? Met deze en nog veel meer getallen gaan onze journalisten aan de slag. We nodigen ook experts uit die een opmerkelijk getal meebrengen naar de studiotafel en het daar voor ons ontrafelen.Support the show

500 miljoen. Dat is het aantal Indiërs dat vandaag twintig of jonger is. Het is een hallucinant getal en dat vinden ze ook in Delhi. De Indiase regering pakt er immers voortdurend mee uit, ervan overtuigd dat deze massa jongeren de motor zal zijn voor de snelgroeiende economie van India.Studiogast en Indiaexpert Gie Goris legt uit wat deze jonge bevolking echt betekent voor de toekomst van IndiaSupport the show

MO*columnist Geert Van Istendael haalt herinneringen op aan één van de meest indrukwekkendste mensen die hij ooit heeft ontmoet: een Belgische pater die in Chili ‘slechte huizen’ bouwde. ‘Want een dak overbrugt de kloof tussen wanhoop en hoop. Een dak, ook een slecht dak, is altijd een sprong voorwaarts.’Support the show

Hoeveel gelijke behandeling krijgen mensen echt?, vraagt MO*columniste Fei Lauw zich af. En is het een goede zaak om bijvoorbeeld steeds de aandacht te vestigen op onze verschillen, onze diversiteiten? Het is eigenlijk paradoxaal, want je bereikt geen eenheid zonder aandacht te hebben voor de verscheidenheid.Support the show

In Van Tel neemt MO*journaliste Elien Spillebeen 1 miljard euro onder de loep. Dat is de som die Europa op de tafel legt voor een deal met Tunesië.Het getal blijft opduiken in politieke debatten en in onze media. Maar wat houdt die 1 miljard nu juist in? Waar komt dat geld vandaan en waar gaat het naartoe? Is het echt de bezegeling van een migratieakkoord tussen Europa en Tunesië?Support the show

De gretigheid waarmee sommigen de Green Deal zo snel mogelijk willen afbreken, is beangstigend, zegt MO*columnist Jan Mertens. En vooral ook net het omgekeerde van wat we nu nodig hebben. Hardnekkig proberen problemen op te lossen met dezelfde logica die ze veroorzaakt heeft, leidt enkel tot het sneller vernietigen van je eigen bestaansgrond. Het hoeft helemaal niet zo te gaan.Support the show

‘Wij, soevereine burgers, willen heel uiteenlopende dingen en zelfs tegenstrijdige dingen. Daarover gaat het democratische, politieke debat. Zou het moeten gaan’, schrijft MO*columnist Geert Van Istendael. ‘Maar ik denk dat er toch enkele dingen zijn die wij haast allemaal níét willen.’Support the show

Is troost een te groot woord? Of zijn we bang van de pijn die we zullen voelen als we eraan denken? Misschien, betoogt MO*columnist Jan Mertens, kunnen we dit jaar het kersfeest aanvatten met een vragenrondje: ‘Wat zou jou kunnen troosten? Wie weet hoe mooi en helend dat gesprek zou kunnen zijn.’Support the show

Hoe gevaarlijk is Duitsland? Die vraag stelt MO*columnist Geert van Istendael zich. ‘Nee, het bruine beest is niet dood en dat monster heeft zijn hol vlak naast ons land.’Support the show

De urgentie van de klimaatcrisis blijven minimaliseren of antwoorden met een cynisch ‘niet wij, niet hier, niet nu’ geeft geen vertrouwen dat politici zullen doen wat nodig is, schrijft MO*columnist Jan Mertens.Een mens zou van minder hysterisch worden.Support the show

Het verzet tegen de verplichting van seksuele opvoeding in het Franstalige onderwijs komt niet alleen uit religieuze hoek, maar omvat net zo goed seculiere stemmen uit de antigenderbeweging. Dat is een tikje vervelend voor de perceptie, ziet MO*columniste Bieke Purnelle, want een deel van die beweging richt zich tegen alles wat naar migratie ruikt. ‘Hoe leg je aan je achterban uit dat je hand in hand staat met moslims als die een van je geliefkoosde doelwitten zijn?’Support the show

Media mogen dan wel bericht hebben dat de Belgen de rijkste mensen ter wereld zijn en dat we tot de landen met de meeste gelijkheid behoren, daar horen toch kanttekeningen bij, merkt MO*columnist Geert Van Istendael op. 13% tot 20% van de Belgen leeft in armoede of op de rand van de armoede. ‘Je hoort her en der het woord nultolerantie, als het gaat over drugs of rijden onder invloed of nachtlawaai. Ik pleit voor een nultolerantie voor armoede’.Support the show

Zijn we soms bang van de stilte? vraagt MO*columnist Jan Mertens zich af. 'In tijden van een kantelend klimaat kan net een beetje stilte ons misschien wel helpen om in te zien hoe absurd het "normale" kan zijn.'Support the show

Bieke Purnelle: Geen komkommertijd voor het asielbeleid by MO*Support the show

In grote delen van West-Europa is extreemrechts iets gewoons geworden. Maar wat kun je ertegen beginnen? Politici, ook in ons land, zullen hun versteende gedachten moeten openbreken, meent MO*columnist Geert van Istendael. ‘De zich belaagd voelende kiezer vindt bij veel te veel democratisch verkozenen geen gehoor.’https://www.mo.be/column/hoe-gewoon-is-extreemrechtsSupport the show

Sport is politiek. Dat is zo in Israël, dat is zo in Palestina. MO*journalist en enthousiaste fietser van dienst Pieter Stockmans reed in Israël door adembenemend natuurschoon. Hij reed zij aan zij met Israëlische fietsers. En ook met Palestijnse wielergenoten trok hij strepen door de woestijn en fietste hij over onzichtbare grenzen. Twee nationaliteiten, twee geschiedenissen. Zowel in Israël als Palestina is de fiets het ultieme middel om nationaal bewustzijn te creëren. Hoe dat in zijn werk gaat, vertelt Pieter Stockmans in deze podcast.https://www.mo.be/dossiers/koers-in-bezet-palestinaMet onze podcastreeks Uitgeklapt gaan we op zoek naar het verhaal achter het verhaal. We maken plaats voor vragen, twijfels en nieuwe inzichten in thema’s die ons nauw aan het hart liggen.Support the show

De kritiek op een eenzijdige focus op individuele verantwoordelijkheid in de klimaatcrisis is terecht, en tegelijk mogelijk een beetje misleidend, schrijft MO*columnist Jan Mertens. Laten we naar onszelf kijken als burgers, en niet als consumenten. Individuele stappen, als deel van collectieve actie, doen ertoe en zijn een uiting van een vrijheid die hoop geeft.https://www.mo.be/column/de-vrijheid-om-te-handelenSupport the show

Cybergeweld; een groot en futuristisch woord voor wat in feite gewoon digitale haat is. De haat was er altijd al, schrijft MO*columniste Bieke Purnelle. Alleen neemt ze tegenwoordig de virtuele snelweg in plaats van het wandelpad.Support the show

Besparen: dat lijkt velen nog steeds dé wonderpil die ons begrotingstekort als bij toverslag zou genezen, stelt MO*columnist Geert Van Istendael vast. Maar ondanks jaren van krenterigheid kampt België nog steeds met dat tekort. ‘Er rest ons slechts één middel om eindelijk verlost te raken uit onze begrotingsangst én om wachtlijsten én om personeelstekorten weg te werken. Één.’Support the show