Oneman Podcasts

Ας παραδεχτούμε το εξής. Όχι, οι περισσότερες από τις ταινίες τρόμου που έχουμε δει δεν χρειάζονταν σίκουελ. Και ναι, στην πλειοψηφία τους δεν είναι αυτό που συνήθως εννοούμε όταν λέμε «καλή ταινία» (εδώ περιλαμβάνονται και οι ταινίες που είναι τόσο κακές που εν τέλει γίνονται καλές).Κάποιες ταινίες τρόμου έσπασαν την κατάρα και απέκτησαν αξιόλογες, fun, ενδιαφέρουσες συνέχειες που, ενίοτε, έφτασαν κιόλας τα ύψη του πρωτότυπου. Το POP για Δύσκολες Ώρες κάνει ένα αφιέρωμα στις 15 καλύτερες τέτοιες και σας καλεί, εάν δεν το έχετε κάνει ήδη, να τους δώσετε μία ευκαιρία.Γιατί θεωρούμε το Dawn of the Dead τον ορισμό του καλού σίκουελ τρόμου, ποιο πρόσφατο desktop thriller μπήκε στη λίστα μας, τι ειδικές ικανότητες έχει πια αυτός ο Mike Flanagan και μπορεί να διασκευάσει μέχρι και τον πιο αδιασκεύαστο Stephen King, και ποιες ταινίες τρόμου θα βρείτε εδώ από τα μεγαλύτερα franchises τρόμου;Επίσης, ποια θέση φυλάξαμε για τον ασιατικό τρόμο, για ποιο από όλα τα Scream συμφωνούμε απόλυτα, και ποιες ταινίες επιμένουμε ν

Η κινηματογραφική φθινοπωρινή σεζόν μπαίνει πολύ γερά με δύο από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς να παίζονται στα σινεμά την ίδια στιγμή. Ταινίες που συζητιούνται, που αρέσουν, που ξεχώρισαν σε μεγάλα φεστιβάλ και που αναμένεται να φτάσουν και μέχρι τα Όσκαρ. Αλλά τι έχουμε εμείς να πούμε για αυτές; Μετά τις προβολές τους στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας, το Past Lives (Περασμένες Ζωές) της πρωτάρας στο σινεμά Celine Song και το Killers of the Flower Moon (Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού) του Martin Scorsese έρχονται από διαφορετικά άκρα του κινηματογραφικού σύμπαντους, από δύο τελείως διαφορετικούς δημιουργούς, και στοχεύοντας στην αφύπνιση του κοινού με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο – όμως και τα δύο έχουν πολλά να δείξουν, κι έχουν πολλά να αφήσουν στον θεατή καθώς φεύγει από την αίθουσα. Το POP για τις Δύσκολες Ώρες βλέπει και σχολιάζει τα δύο φιλμ, τους λόγους που καθορίζουν την φετινή χρονιά, όλα τα πράγματα που κάνουν καλά, κι όσα ενδεχομένως δεν θα μπορούσαν (ή δεν ήθελαν) να κάνουν διαφορετι

Παρασκευή και 13 και something wicked this way comes όπως πάντα αυτόν τον Οκτώβριο, τον μήνα του Halloween, του τρόμου, του παράθυρου που μισανοίγει για να δούμε άλλους κόσμους.Το POP για τις Δύσκολες Ώρες τιμάει τον Jason Voorhees, εκείνον τον κινηματογραφικό σίριαλ κίλερ που μέχρι την επέλαση του Michael Myers στο Halloween Kills κρατούσε επάξια το ρεκόρ κεφαλιών που έχει πάρει στα Παρασκευή και 13, μεγάλη η χάρη του.Πώς γεννήθηκε η ιδέα για το Παρασκευή και 13 και ποιο ήταν το ορίτζιναλ πλάνο για το τέλος του στη θέση του εμβληματικού φινάλε; Ποιο ήταν το κρυφό μήνυμα πίσω από τους ψίθυρους του σάουντρακ και πώς συνέβαλε η τέχνη του Tom Savini στη συνέχιση των ταινιών; Ποια νομική διαμάχη εμποδίζει εδώ και χρόνια την επέκταση του κινηματογραφικού franchise και πώς συνδέεται η πρώτη ταινία με τα slashers που ακολούθησαν; (Κι όμως, ελάχιστα έχουν αλλάξει από όταν ηχογραφήσαμε το συγκεκριμένο επεισόδιο).Τι νιώθουμε για την κληρονομιά των Final Girls του τρόμου και γιατί αυτό το franchise του Παρασκευή και 13

Η φθινοπωρινή τηλεοπτική σεζόν είναι σε πλήρη εξέλιξη, παρά τις απώλειες λόγω των απεργιών των σεναριογράφων και των ηθοποιών που έχουν παραλύσει το Χόλιγουντ από την περασμένη άνοιξη. Το POP για τις Δύσκολες Ώρες διαλέγει τις πιο πολλά υποσχόμενες νέες σειρές, αλλά και κάμποσες από αυτές που επιστρέφουν και ανυπομονούμε για τη συνέχειά τους. Από σειρές τρόμου και sitcom revivals, μέχρι επιστημονική φαντασία και μεταφορές βραβευμένων βιβλίων, αυτές είναι οι σειρές που θα δούμε οπωσδήποτε αυτό το φθινόπωρο. Πώς διαμορφώνεται αυτή τη στιγμή το τοπίο στο Χόλιγουντ λόγω των απεργιών και τι πολύ σημαντικό πέτυχαν οι σεναριογράφοι που θα βοηθήσει σίγουρα και τον αγώνα των ηθοποιών; Γιατί η Fran Drescher της Νταντάς Αμέσου Δράσεως είναι η ιδανική καπετάνισσα για τη μάχη των ηθοποιών και ποιος σεναριογράφος αξίζει ειδικό shout-out γιατί κερνούσε εδώ και μήνες πρωινό τους απεργούς; Γιατί ενθουσιαζόμαστε με την επιστροφή του Mike Flanagan στις σειρές τρόμου του Netflix, γιατί δεν θα σταματήσουμε να βλέπουμε ό,τι φτι

Το καλοκαίρι με τα μπλοκμπάστερ του έφυγε, το φθινόπωρο με τα μεγάλα φεστιβάλ του ήρθε και μαζί φέρνει τις ταινίες που θα πρωταγωνιστήσουν στη φετινή οσκαρική κούρσα. Τώρα που η Βενετία, το Τορόντο και το Τέλιουραϊντ ολοκληρώθηκαν κι έχουμε όλα τα μεγάλα βραβεία, τις κριτικές, τις αντιδράσεις, ποια είναι η εικόνα που σχηματίζεται για τη φετινή οσκαρική κούρσα; Φυσικά και δύο από τις μεγαλύτερες ταινίες της χρονιάς, το Barbie και το Oppenheimer, δεν περίμεναν τα φεστιβάλ για να δηλώσουν με σιγουριά τη συμμετοχή τους. Είναι βέβαιο πως θα είναι κι οι δύο στην δεκάδα της Καλύτερης Ταινίας, όπως και φαβορί για μπόλικα ακόμα από τα φετινά Όσκαρ. Όμως τι γίνεται από εκεί και μετά; Το POP για τις Δύσκολες Ώρες βάζει τα πράγματα στη σειρά, διαβάζει αντιδράσεις, βλέπει ταινίες και καταθέτει τη δική του πρόβλεψη για τη φετινή δεκάδα ταινιών που θα μας απασχολήσουν τους επόμενους μήνες. Είναι το Poor Things του Λάνθιμου το νέο μεγάλο φαβορί; Τι σημαίνει η μετακίνηση του Dune και τι μακελειό αναμένεται να γίνει σ

Δύο μήνες και εννιακόσια εκατομμύρια στο box office μετά, ήρθε η ώρα για μία πρώτη αποτίμηση του Oppenheimer. Ίσως ο πιο Christopher Nolan χαρακτήρας του Christopher Nolan, ο Oppenheimer έμεινε αινιγματικός ως το τέλος του νέου blockbuster του σκηνοθέτη, στοιχειωμένος και απόμακρος, όπως τόσοι ήρωες του δημιουργού. Πότε λειτουργεί και πότε όχι η συμβολοποίηση των χαρακτήρων του; Τι πέτυχε το Oppenheimer περισσότερο από κάθε άλλη ταινία του Nolan; Τι θέση παίρνουμε για την πιο διχαστική σκηνή της ταινίας και γιατί είναι η μόνη που του έφυγε τόσο φανερά; Τι συμβαίνει με τους γυναικείους χαρακτήρες του και πώς μπορεί να επηρεάσει η συγκεκριμένη ταινία τις παραγωγές των επόμενων ετών; Χρειαζόταν ή όχι το twist του Oppenheimer, γιατί ξεχωρίζουμε τον Einstein ως καλύτερη χρήση ιστορικής φιγούρας στην ταινία και, τελικά, τι είναι αυτό που θέλει να πει το φιλμ; Αυτά και πολλά ακόμη στο POP για τις Δύσκολες Ώρες της εβδομάδας!

Όπως έχουμε δει μέσα από το φετινό μας αφιέρωμα, οι φορές που το Χόλιγουντ αντέγραψε τον εαυτό του δεν ήταν και λίγες. Ταινίες για τα ίδια θέματα, τους ίδιους ώρες, τις ίδιες καταστάσεις. Όμως ακόμα και με αυτό σαν δεδομένο, η περίπτωση αυτών των δύο ταινιών είναι αδιανόητο. Μέσα σε ένα μικρό διάστημα μηνών, από το 2005 ως το 2006, δύο ταινίες όχι απλά αποφάσισαν να ασχοληθούν με την συναρπαστική φιγούρα του Truman Capote, αλλά να το κάνουν κι υπό την ακριβώς ίδια οπτική γωνία. Δηλαδή τη διαδικασία της συγγραφής του βιβλίου In Cold Blood και τη σχέση του συγγραφέα με έναν εκ των δολοφόνων που συγκλόνισαν μια τοπική κοινωνία. Το αποτέλεσμα τελικά δικαιώνει; Το POP για τις Δύσκολες Ώρες συνεχίζει το VERSUS καλοκαιρινό του αφιέρωμα για παρόμοιες ταινίες που έδωσαν τη μάχη τους στο σινεμά την ίδια χρονιά, και αυτή τη φορά τη σειρά παίρνει λοιπόν το δίπτυχο Capote και Infamous. Ασχολήθηκαν με την ίδια ακριβώς λεπτομέρεια της ίδιας προσωπικότητας, και με τον ίδιο τρόπο. Η μία κέρδισε Όσκαρ για τον θρυλικό πρωταγω

Ήταν μία προσωπική διαμάχη που προκάλεσε έναν στουντιακό πόλεμο, με κάποια από τα πιο υπερσύγχρονα οικονομικά όπλα που δεν είχαμε ξαναδεί ως τότε: τα ]μυρμήγκια κινούμενων σχεδίων. Κοιτάξτε, το 1998 ήταν μία άλλη εποχή.Εικοσιπέντε χρόνια αργότερα, η σκληρή μάχη μεταξύ του A Bug's Life από την Pixar και του Antz από τη Dreamworks, δύο εντυπωσιακά παρόμοιες ταινίες για μυρμήγκια που αψηφούν τον κίνδυνο για να σώσουν τις αποικίες τους, μοιάζει ξεχασμένη. Τότε όμως τα στούντιο παραγωγής τους βρίσκονταν σε έναν πόλεμο εγωισμών που οδήγησε τελικά τις ταινίες στο να κυκλοφορήσουν με μόλις 49 ημέρες διαφορά. Άξιζε;Το POP για τις Δύσκολες Ώρες συνεχίζει το VERSUS καλοκαιρινό του αφιέρωμα για παρόμοιες ταινίες που έδωσαν τη μάχη τους στο σινεμά την ίδια χρονιά, και αυτή τη φορά θυμόμαστε το Antz vs. A Bug’s Life σκηνικό που προκάλεσε (ακόμα μεγαλύτερη) ρήξη μεταξύ της Pixar και της Dreamworks.Πώς γεννήθηκε η αρχική ιδέα, τι έγινε στο διάσημο lunch της Pixar, τι κόντρα είχε το μεγάλο κεφάλι της Dreamworks με την Pixar,

To 2006 το Χόλιγουντ είχε πέσει σε μάγια! Ιστορίες χαρισματικών αλλά βαθύτατα προβληματικών αντρών που λύνουν τα προβλήματά τους με «μαγικά» τρικ, είχαν τον πρώτο λόγο. Φτάνοντας μέχρι και σε οσκαρικές υποψηφιότητες, και καθηλώνοντας το κοινό σε κόντρες εγωισμού, κόντρες πάθους, που έκρυβαν πολλές ανατροπές στο μανίκι τους. Συνεχίζοντας το VERSUS καλοκαιρινό μας αφιέρωμα στο POP για τις Δύσκολες Ώρες, αυτή την εβδομάδα θυμόμαστε τη μάχη μεταξύ The Prestige του Christopher Nolan (Hugh Jackman, Christian Bale) και The Illusionist (Edward Norton, Paul Giammati), δύο ταινίες που κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά, έχοντας το ίδιο concept, κάνοντας το κοινό να αναρωτιέται: Δεν το είδαμε ξανά φέτος αυτό το μαγικό κόλπο; Τη μία από τις δύο ταινίες έχει γυρίσει ο σύγχρονος σκηνοθέτης με το φανατικότερο ίσως κοινό στον πλανήτη, αλλά το 2006 ποια από τις δύο ταινίες ήταν αυτή που είχε κερδίσει περισσότερο τις εντυπώσεις; Τι είναι αυτό που συναρπάζει τόσο πολύ τους δύο αφηγητές στην πράξη του ίδιου του μαγικού τρικ; Ποια απ

Tο 2011 το Χόλιγουντ είχε αποφασίσει να σπάσει πλάκα με το κόνσεπτ των friends with benefits. Σχέσεις που ξεκίνησαν φιλικά, αλλά αποφάσισαν να συμπεριλάβουν το σεξ χωρίς δέσμευση στην εξίσωση.Συνεχίζοντας το VERSUS καλοκαιρινό μας αφιέρωμα στο POP για τις Δύσκολες Ώρες, αυτή την εβδομάδα θυμόμαστε τη μάχη μεταξύ Friends With Benefits (Mila Kunis, Justin Timberlake) και No Strings Attached (Natalie Portman, Ashton Kutcher) - δύο ταινίες πανομοιότυπου σχεδόν κόνσεπτ που κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά, με το κοινό να αναρωτιέται γιατί βλέπει δύο φορές την ίδια ταινία. Εσύ μπορείς να τις ξεχωρίσεις σήμερα;Σε τι φάση βρίσκονταν οι ρομαντικές κομεντί το 2011 και πώς οδηγηθήκαμε στις δύο αυτές ταινίες; Πού διαφέρουν οι δύο κομεντί (κι όμως, κάτι γίνεται!), ποιες είναι οι μικρές αντισυμβατικές τους κινήσεις εντός της κλασικής φόρμουλας, και ποια κερδίζει εν τέλει στα σημεία; Τι ρόλο έπαιξαν οι μεγάλοι σταρ των δύο ταινιών, τι ξέρει ο Kutcher για την αντίστοιχη ταινία της συζύγου του, και ποια ήταν η προοδευτική όχι-και

Το 2013 το Χόλιγουντ φαινόταν τρομερά αγχωμένο για την τύχη του Λευκού Οίκου. Σχεδόν δύο δεκαετίες μετά το Independence Day, το μεγαλύτερο έμβλημα της αμερικάνικης δημοκρατίας βρίσκεται και πάλι υπό απειλή σε δύο μεγάλα μπλοκμπάστερ της χρονιάς. Και τις δύο φορές, ένας πράκτορας που όλοι είχαν ξεγραμμένο, αναλαμβάνει να σώσει τον Πρόεδρο από τα χέρια των εισβολέων. Συνεχίζοντας το VERSUS καλοκαιρινό μας αφιέρωμα στο POP για τις Δύσκολες Ώρες, αυτή την εβδομάδα θυμόμαστε τη μάχη μεταξύ White House Down (Channing Tatum, Jamie Foxx) και Olympus Has Fallen (Gerard Butler, Aaron Eckhart), δύο ταινίες που κυκλοφόρησαν την ίδια χρονιά, έχοντας το ίδιο concept, κάνοντας το κοινό να αναρωτιέται: Δεν το ξαναείδαμε αυτό φέτος; Εσύ ξέρεις ποια είναι ποια; Γιατί εμείς μια δυσκολία την είχαμε. Πώς γίνεται δύο τόσο πανομοιότυπες ταινίες να διαφέρουν τόσο πολύ σε τόνο και σε ύφος; Ποια είναι η πιο διασκεδαστική από τις δύο και ποια ήταν αυτή που απέκτησε δύο προς το παρόν σίκουελ; Πόσο πολύ δεν θέλει να είναι εκεί ο Channi

Συμβαίνει κάθε τόσο. Το φαινόμενο όπου δύο απίστευτα παρόμοιες ταινίες θα βγαίνουν περίπου την ίδια περίοδο, είτε πρόκειται για μάγους, είτε για τρομοκράτες που στοχεύουν τον Λευκό Οίκο, ή για καταστροφικά ηφαίστεια. Ίσως όμως η πιο διάσημη τέτοια περίπτωση ήρθε το καλοκαίρι του 1998, όταν ένας κομήτης και ένας αστεροειδής εισέβαλαν στους κινηματογράφους σε όλο τον κόσμο: Armageddon vs. Deep Impact.Με αυτό το ζευγάρι ταινιών ξεκινάει το αφιέρωμα που θα μας κρατήσει παρέα όλο το καλοκαίρι στο POP για τις Δύσκολες Ώρες - το VERSUS. Ταινίες κοντινών ιδεών που πάλεψαν στο box office, γιατί στο τέλος μπορεί να νικήσει μόνο μία.Ποια ταινία ήρθε πρώτη, το Armageddon ή το Deep Impact; Και ποια κρατιέται καλύτερα, 25 χρόνια μετά;Πώς γεννήθηκε η ιδέα των δύο ταινιών και γιατί η δημιουργία της μίας είναι αλληλένδετη με τη δημιουργία της άλλης; Τι ακριβώς μπήκε ο Michael Bay να κλέψει από τα κτίρια του αντίπαλου στούντιο; Πού κερδίζει και πού χάνει η κάθε ταινία, και γιατί έχει η καθεμία το δικό της legacy τόσα χρόνια με

Ίσως η πιο πολυαναμενόμενη και ήδη πιο πολυσυζητημένη ταινία του καλοκαιριού, το Barbie κυκλοφορεί στα σινεμά και το POP για τις Δύσκολες Ώρες δε θα γινόταν να μην σχολιάσει αναλυτικά. Η Ιωσηφίνα Γριβέα κι ο Θοδωρής Δημητρόπουλος βλέπουν το Barbie της Greta Gerwig όπου η εμβληματική κούκλα, παιγμένη από τη Margot Robbie, αναγκάζεται να ταξιδέψει στον αληθινό κόσμο όταν υπαρξιακοί φόβοι αρχίζουν να σκεπάζουν τις σκέψεις της. Μαζί με τον Ken, θα ανακαλύψουν τον αληθινό κόσμο– τι επίδραση θα έχει όμως αυτό στην δική τους, τη Barbieland; Τι δουλειά έχει μια indie δημιουργός σαν τη Greta Gerwig να σκηνοθετεί μια ταινία για την διάσημη κούκλα της Mattel; Και γιατί αυτή η συνύπαρξη μας έκανε να περιμένουμε το τελικό αποτέλεσμα με τόσο μεγάλη προσμονή; Τι μας εντυπωσίασε τελικά στην ταινία και πόσο ευρηματική τη βρήκαμε; Και πόσο σοβαρά μπορείς να συζητήσεις στα αλήθεια για αυτήν; Τι μας συγκίνησε; Τι μας φάνηκε πανέμορφο στο πρώτο μισό του φιλμ και πώς μας ήρθε να αναφέρουμε το Popeye του Robert Altman; Θα φτάσε

Όλες οι ταινίες Mission: Impossible στη σειρά, από τη χειρότερη στην καλύτερη Πάνω από δύο δεκαετίες τώρα, απ’ όταν το κατασκοπευτικό show της δεκαετίας του ’60 Mission: Impossible έγινε υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ, η φόρμουλά του που έχει ελαφρώς αλλάξει, παραμένει πάντοτε ισχυρή. Οι ταινίες Mission: Impossible, το καλύτερο franchise κατασκοπευτικής δράσης, δεν απέτυχε ποτέ πραγματικά. Εμείς σχολιάζουμε ακριβώς αυτό με αφορμή τη νέα ταινία Mission: Impossible - Dead Reckoning Part One και την ενδεχόμενη πορεία του franchise από δω και πέρα. Για πόσο πιστεύουμε ότι θα ζήσει ο Tom Cruise με όλα αυτά τα stunts που επιχειρεί και γιατί θα θέλαμε να τον δούμε ξανά σε κάτι εκτός δράσης; Πώς λειτουργεί η συνεργασία του με τον McQuarrie και πώς κατατάσσουμε τις ταινίες που έχουν κάνει μαζί; Τι έχει προσφέρει κάθε διαφορετικός σκηνοθέτης στο Mission: Impossible και γιατί ξεχωρίζουμε τη συμβολή του J.J. Abrams ως καθοριστική για τη σκυτάλη που πήραν οι επόμενοι; Προχωρώντας στο spoiler-free section του επεισοδίου σ

H Marvel saga οδηγούσε σε αυτό το σημείο: Το Secret Invasion, η σειρά-event στην καρδιά του σύμπαντος της Marvel, ξεκίνησε να προβάλλεται και το POP για τις Δύσκολες Ώρες είναι εκεί για να σχολιάσει. Η Ιωσηφίνα Γριβέα κι ο Θοδωρής Δημητρόπουλος βλέπουν και συζητούν για την κατασκοπική σειρά μυστηρίου που βάζει επιτέλους τον Nick Fury του Samuel Jackson σε κεντρική θέση, στήνοντας γύρω του ένα θρίλερ παράνοιας και αγωνίας που θα κρίνει το μέλλον του πλανήτη. Ξέρετε δηλαδή, τα γνωστά. Πώς όμως φτάσαμε ως εδώ και τι ρόλο παίζουν οι Skrull σε αυτή την περίπλοκη απόπειρα (κρυφής) εισβολής; Υπάρχει τίποτα στο οποίο δεν θα βλέπαμε τον Samuel Jackson; Ή πόσο μάλλον τον Ben Mendelsohn; Τι ακριβώς είναι το κόμικ από το οποίο προέρχεται η ιστορία και γιατί μας ενθουσιάζει τόσο; Τι κρατά η σειρά και τι κάνει διαφορετικά; Στηρίζουμε εμφάνιση Olivia Colman στο MCU ή είναι χαμένη ευκαιρία; Γιατί πρέπει να δει κανείς το Captain Marvel πριν τη σειρά; Τι μας άρεσε και τι μας κάνει να νιώθουμε πως είναι χαμένη ευκαιρία; Και

Το Black Mirror και η ματιά του Charlie Brooker επέστρεψαν μετά από τέσσερα χρόνια απουσίας, μία πανδημία και ένα Chat GTP μετά για να εξετάσουν την κατάσταση του κόσμου μας.Το POP για τις Δύσκολες Ώρες, όπως έκανε και το ίδιο το Black Mirror στην 6η του σεζόν, κοιτάει στο παρελθόν της σειράς και επιλέγει εκείνα τα πέντε επεισόδια που θα δίναμε στους εξωγήινους για να τους εξηγήσουμε τι ακριβώς έκανε κάποτε ο Brooker στο συγκεκριμένο πρότζεκτ και γιατί συνεπήρε τόσο τους θεατές παγκοσμίως.Κάποια είναι αγαπημένα μας, κάποια τα θεωρούμε ανάμεσα στα καλύτερα της σειράς, ένα από αυτά όχι και τόσο όμως χαρακτηρίζει πολύ στοχευμένα τους σκοπούς του Black Mirror και γι’ αυτό κερδίζει άξια τη θέση του στην πεντάδα.Πώς άλλαξε η σειρά μετά τη μετάβασή της στο Netflix και τι καλιμπράρισμα την έφερε ξανά στα ίσα της; Ποια είναι τα πραγματικά χαρούμενα φινάλε της σειράς και ποια ελέγχονται ως τέτοια; Ποιο είναι το πιο θλιμμένο της επεισόδιο και ποιο έκρυβε κάποτε σχολιασμό για την τοξική αρρενωπότητα πριν γίνει κουλ; Επίσ

Μετά από χρόνια σε στάδιο παραγωγής και διαρκούς αναδιοργάνωσης, το The Flash επιτέλους κυκλοφορεί. Είναι τελικά όσο καλό άφηναν να εννοηθεί οι πρώτες πριβέ προβολές; Είναι όσο καταστροφικό θα περίμενε κανείς από μια ταινία με τόσα προβλήματα στην παραγωγή; Είναι μήπως τίποτα από τα δύο; Το POP για τις Δύσκολες Ώρες ερευνά την ιδιόμορφη περίπτωση μιας ταινίας που βρίσκεται με έναν περίεργο τρόπο παγιδευμένη ανάμεσα σε διαφορετικά δημιουργικά καθεστώτα, και κουβαλά το βάρος ενός προβληματικού πρωταγωνιστή. Μπορεί ακόμα κι έτσι μια ταινία να καταφέρει να πει μια δική της, συμπαγή ιστορία; Γιατί ήταν τόσο σημαντική αυτή η ταινία στο σχεδιασμό της παλιάς DC και τι θέση έχει τώρα στη νέα; Πόσο καλός είναι ο Michael Keaton παίζοντας ξανά τον παλιό του Batman; Και πόσο χοτ επίσης; Τι μας κέρδισε και τι δεν μας άρεσε στο νέο Supergirl; Με ποια αστεία γελάσαμε πολύ; Ποιες σκηνές μας έκαναν να μη θέλουμε καν να κοιτάμε την οθόνη; Τι συμβαίνει με τα χωροχρονικά time wimey της ταινίας; Τι ακριβώς έχει κάνει το Ezra

Το Succession τελείωσε. Μία από τις καλύτερες - αν όχι η καλύτερη - σειρά της τελευταίας πενταετίας, έριξε αυλαία μετά από τέσσερις σεζόν και το POP για τις Δύσκολες Ώρες την αποχαιρετά με ένα ειδικό επεισόδιο. Ποιος από τους τρεις βασικούς Roys ήταν κατάλληλος για τη θέση του CEO; Υπήρχε καν κάποιος τέτοιος ανάμεσά τους και πώς πείστηκε το κοινό ότι κανείς τους δεν είχε τα πραγματικά προσόντα; Πόσο ταιριαστό είναι το τέλος των κύριων χαρακτήρων στο Succession, τι ρόλο έπαιξε το φύλο της Shiv στο αποτέλεσμα, ποιοι ήταν οι κρυφοί MVPs της σεζόν και γιατί είμαστε #ΜεΤηWilla; Ποιες ήταν οι αγαπημένες μας σκηνές του φινάλε και γιατί μας άρεσε που ήταν προβλέψιμο; Αυτά και πολύ περισσότερα στο επεισόδιο της εβδομάδας!

5 χρόνια μετά την ταινία που καθόρισε το σύγχρονο animation, το σίκουελ Spider-Man: Across the Spider-Verse κυκλοφορεί και μας εντυπωσιάζει εξίσου (τουλάχιστον). Το POP για τις Δύσκολες Ώρες κάνει λοιπόν το καθήκον του και βουτά βαθιά στους κόσμους του νέου αραχνο-σύμπαντος καθώς η Ιωσηφίνα Γριβέα κι ο Θοδωρής Δημητρόπουλος θυμούνται τι είναι αυτό που έκανε την ορίτζιναλ ταινία τόσο ξεχωριστή– και πού πετυχαίνει αυτό το εντυπωσιακό σίκουελ. Ποιος από τους νέους κόσμους του αραχνο-σύμπαντος μας έκανε να παραμιλάμε κοιτάζοντας την οθόνη; Πώς γίνεται η πλοκή να συνυπάρχει με την τέχνη; Πόσο στα κάγκελα μας έφερε ο Spider-Punk; Γιατί αφοσιωθήκαμε τόσο πολύ στο συναισθηματικό ταξίδι του Miles Morales; Γιατί ο Peter B. Parker μοστράρει το απόλυτο φετινό υπερηρωικό λουκ, ρόμπα-σαγιονάρα; Πώς γίνεται ένα από τα μεγαλύτερα κλισέ twist να λειτουργεί ΚΑΘΕ φορά; Πόσο μας τρέλανε το cliffhanger; Γιατί ο καουμπόης Spider-Man έχει φορέσει μάσκα και στο άλογό του; (Βασικά για αυτό δεν έχουμε ιδέα. Απλά το ρίχνουμε εκ

Με αφορμή την πρεμιέρα του Fast X αλλά και την επανακυκλοφορία του The Fast and the Furious: Tokyo Drift στις ελληνικές αίθουσες, το POP για τις Δύσκολες Ώρες αναλύει ένα άλλοτε hot take: Γιατί το Tokyo Drift είναι η καλύτερη ταινία στη διάσημη σειρά ταινιών; Εάν είσαι ήδη φαν του The Fast and the Furious: Tokyo Drift θα βρεθείς ανάμεσα σε φίλους. Εάν όχι, μπορεί να σε βοηθήσουμε να το επανεκτιμήσεις. Δύο χρόνια μετά το επεισόδιο του POP για τις Δύσκολες Ώρες που εξήγησε γιατί το franchise του The Fast and the Furious έγινε το μεγαλύτερο στο Χόλιγουντ, η Ιωσηφίνα Γριβέα και ο Θοδωρής Δημητρόπουλος επικεντρώνονται στο άλλοτε υποτιμημένο Tokyo Drift. Ποια είναι η δημιουργική ομάδα που πέτυχε στο Tokyo Drift και κέρδισε την εμπιστοσύνη της Universal για τα επόμενα; Για ποιο λόγο δεν ήθελε ο Vin Diesel να το γυρίσει και τι σχέση έχει ο Francis Ford Coppola για αυτόν; Σε ποια ταινία του Justin Lin κρύβεται το origin story του Han και ποια ήταν η έκπτωση που δεν θα έκανε προκειμένου να γυρίσει μία ταινία Fas